رتبه سوم مسابقه محدود برج باغ حس خوب
این طرح بر روی ایجاد فضاهایی متمرکز است که ارتباطات اجتماعی را تسهیل کرده و زندگی باکیفیت‌تری را برای ساکنان فراهم کند. ایده اصلی این پروژه، تغییر نگاه سنتی به مساحت ساختمان‌ها و جایگزینی مفهوم “متر کیفیت” به جای “مترمربع” است.
با استفاده از طراحی نوآورانه‌ای که شامل پاکت‌های نما و تراس‌های خصوصی است، این ساختمان به ساکنان امکان می‌دهد تا در عین برخورداری از حریم خصوصی، با همسایگان خود نیز ارتباط داشته باشند. همچنین، با چرخش پاکت‌ها و ایجاد دید به سمت طبیعت، ارتباط انسان با محیط زیست تقویت می‌شود.
از دیگر ویژگی‌های این طرح می‌توان به تنوع واحدهای مسکونی، انعطاف‌پذیری در طراحی داخلی و ایجاد فضاهایی برای فعالیت‌های اجتماعی اشاره کرد. این پروژه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان با استفاده از طراحی معماری، به بهبود کیفیت زندگی افراد و تقویت حس تعلق آن‌ها به جامعه کمک کرد.
۶ / ۱
مدرسه دخترانه ملوران
22
کسب رتبه سوم جایزه معماری وارطان 1403 در بخش عمومی
منتخب لیست کوتاه مسابقه مدرسه دخترانه ملوران
ملوران روستایی است در میان دره و تپه‌های کوهستانی سیستانی و بلوچستان، که مورد بی‌مهری‌های اجتماعی و اقتصادی قرار گرفته و دچار ناملایمات اقلیمی و طبیعی است. یکی از مهمترین چالش‌های اقلیمی منطقه طوفان و گرد و خاک است که با کاهش هرروزه منابع آبی، بر شدت ریزگردها در هوا می‌افزاید.
رفتن به زیرزمین برای مدرسه که فرای کلاس‌های آموزشی، بخش مهمی از زندگی اجتماعی و تعاملات و بازی‌های دانش‌آموزان را می‌خواهد فراهم کند، می‌تواند پیشنهاد مناسبی برای مقابله با این اقلیم خشن باشد. برای مدیریت هزینه‌های اجرایی و قابلیت به کارگیری نیروهای بومی، برخلاف ساز‌و‌کار معمول، نظام وارونه‌ای از گودبرداری و اجرای سازه را ملاک عمل قرار دادیم. با پیاده‌‌سازی نقشه منطبق با برنامه فیزیکی، حفاری‌هایی به عرض و عمق جداره‌ها به عنوان عناصر باربر پروژه ایجاد شد تا هزینه‌های قالب‌بندی و آماده‌سازی بتن‌ریزی کاهش یابد.
ساکنین در کپرهایی بی‌آرایه زندگی می‌کنند که درب و پنجره‌ها به روزنه‌هایی بدل شدند تا کمترین خوانایی را داشته و صرفاً عملکردی سرپناه گونه دارد. گشودگی‌های سقفی نه فقط به منظور تامین نور طبیعی، که فضاهای واسطی شده برای شکل‌گیری فعالیت‌های مدرسه و البته امکان بسته شدن با پوشش‌های چادری نیز دارد. بی‌جهتی کلاس‌ها بدون تعریف محوری که دانش‌آموزان را مقید به حضور تخته نماید، خود انعطافی دیگر است برای چیدمان میز‌ها در کنار یکدیگر. حیاط اصلی مدرسه که شاید نقطه عطفی برای هر مکان آموزشی و جمعی باشد، به بخش فوقانی رفته که این خود نگاهی پارادوکس‌گونه به اقتدار همیشگی مدرسه به دانش‌آموزان است.
تهران، میرداماد