در این پروژه جانمایی اصلی بنا بر اساس قانون 60 درصد سطح اشغال صورت گرفته؛ به منظور استفاده بهتر واحد ها از طبقات و بهره مندی هر دو واحد از دید( کنترل شده در طبقه دوم) و نور از دو طرف، از جانمایی دوبلکس واحد ها به صورت ضربدری استفاده شده است. یکی از خواسته های اصلی طرح ایجاد مشاعات و حیاط مستقل برای هر یک از واحد هاست که کاملاً رعایت شده اما چالش اصلی این رویکرد عدم اشرافیت و دید طبقه دوم هر واحد دوبلکس به حیاط همسایه بود که سعی شد به بالا بردن نور گیر ها به ارتفاع بالای 170 سانتی متر و هم چنین ایجاد یک حیاط خلوت اختصاصی کوچک در طبقه دوم برای هر واحد، علاوه بر دریافت نور کافی، دید این واحد ها به حیاط اختصاصی واحد دیگر محدود گردد و محرمیت واحد ها تامین شوداستفاده از ایوان و بالکن های عمیق یکی از ویژگی های اصلی خانه در معماری ایرانی است؛ این عنصر معماری به دلیل سایه اندازی و جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب به داخل به واسطه ویژگی های اقلیمی کشور ایران و همچنین رویکردی بصری به عنوان چشم اندازی به حیاط بوده است که در باغ های ایرانی اوج این رویکرد را مشاهده میکنیم؛ همچنین در نماسازی، به کارگیری متریال آجر که بوم آورد می باشد و تولید آن در ایران صرفه اقتصادی بیشتری دارد یکی از رویکرد های اصلی بوده است.